ฝันที่คอยหลอกหลอน
ยามเธอนอนหลับใหล
คล้ายชีวิตขีดไว้ให้ต้องเป็น
มองไม่เห็นมืดมิดหนทาง
ทางที่เคว้งคว้างกว้างไกล
โอ้ ใจเอ๋ยใจจงอย่าตรม เจ้าจงพักผ่อน
ปลอบประโลมอ้อมโอบรอบกาย
รับสายลมที่แผ่วพริ้วมา
หลับเถิดหนาสู่ห้วงนิทรา
ให้ฟ้าได้คอยกล่อมใจ เสียงข้างในที่อยู่
เพียงทำนองจากที่แสนไกล
ตรึงในใจแนบชิดอุรา
เพียงทำนองที่คอยช่วยรักษา
คอยเยียวยาให้เจ้าหายดี
วันที่เหมือนไม่มีแสงส่อง
ประคองด้วยเสียงก้องกึก คำร้องต้องสะกด
ปลอบประโลมอ้อมโอบรอบกาย
รับสายลมที่แผ่วพริ้วมา
หลับเถิดหนาสู่ห้วงนิทรา
ให้ฟ้าได้คอยกล่อมใจ เสียงข้างในที่อยู่
ทิ้งความทุกข์มันไป
เสียงที่ไกลกล่อมให้ใจกลายจากฝันร้ายหายดี
เสียงเล็กๆ ข้างใน
จำได้ไหมคำร้องทำนองที่คุ้นอบอุ่นใจ
เพียงหลับตา ปล่อยจินตนา สู่กาลนิทรา ให้ฟ้าคอยรับ
เพียงหลับตา ปล่อยจินตนา สู่กาลนิทรา ให้ฟ้าคอยรับ
เพียงหลับตา ปล่อยจินตนา สู่กาลนิทรา ให้ฟ้าคอยรับ
เพียงหลับตา ปล่อยจินตนา สู่กาลนิทรา ให้ฟ้าคอยรับ